به گزارش خبرگزاری فرانسه سازمان جهانی بهداشت روز پنجشنبه ۴ سپتامبر (۱۳ شهریور) با انتشار نخستین گزارشش درباره خودکشی پوشش رسانه‌ای گسترده هنگام خودکشی افراد مشهور را در تشدید این مشکل مقصر دانست.
شکار ساکسنا، رئیس بخش بهداشت روانی سازمان جهانی بهداشت در هنگام ارائه این گزارش گفت: «خودکشی یک مشکل فوق‌العاده بهداشت عمومی است. هر ۴۰ ثانیه یک خودکشی رخ می‌دهد- این رقم هنگفتی است.»
او گفت: «تلفات ناشی از خودکشی‌ها بیش از تلفات ناشی از منازعات، جنگ‌ها و مصائب طبیعی است. هر سال در جهان ۱.۵ میلیون مرگ خشونت‌‌آمیز رخ می‌دهد که ۸۰۰ هزار موردشان مربوط به خودکشی است.»
بر اساس این گزارش برخی از بالاترین میزان‌های خودکشی در کشورهای اروپای مرکزی و شرقی و در آسیا یافت می‌شود، و ۲۵ درصد خودکشی‌ها در کشورهای ثروتمند رخ می‌دهد.
مردان تقریبا با احتمال دو برابر بیشتر نسبت به زنان جان خود را می‌گیرند. روش‌های رایج خودکشی دارزدن، شلیک به خود، و به خصوص در نواحی روستایی استفاده از آفت‌کش‌های سمی است.
در گزارش سازمان جهانی بهداشت آمده است: « میزان‌های خودکشی در سطح جهانی در افراد ۷۰ ساله و بالاتر بالاترین مقدار را دارد. اما در برخی از کشورها بالاترین میزان خودکشی در میان جوانان دیده می‌شود. نکته قابل‌توجه این است که خودکشی در سطح جهان دومین علت مرگ و میر در افراد ۱۵ تا ۲۹ سال است.»
خودکشی را فریبنده نکنید
آلکساندرا فلیشمن یکی از نویسندگان این گزارش گفت جار و جنجالی که درباره خودکشی افراد مشهور، مانند رابین ویلیامز بازیگر هالیوود، برپا می‌شود، تا حدی در رخ دادن خودکشی‌ها مقصر است.
ویلیامز، ستاره برنده جایزه اسکار که دچار افسردگی بود در ۱ آگوست در خانه‌اش مرده یافت شد و موجی از عواطف در میان عامه مردم و پوشش گسترده‌ای رسانه‌ها را برانگیخت.
الا آرنسمن، رئیس انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی گفت پس از انتشار خبر مرگ ویلیامز «پنج ای‌میل از افرادی که در حال بهبودی از بحران خودکشی بودند، دریافت کرده است که گفته بودند دوباره به فکر خودکشی افتاده‌اند.»
او گفت: «این گزارش‌های فراگیر می‌تواند اثری مسری بر افراد آسیب‌پذیر داشته باشد» و به «افزایش شدید» در موارد خودکشی پس از واقعه خودکشی رابرت انکه، فوتبالیست آلمانی، در سال ۲۰۰۹ اشاره کرد.
فلیشمن گفت: «خودکشی را نباید فریبنده کرد یا آن را به طور افراطی جنبه احساساتی به آن داد» و رسانه‌های خبری را ترغیب کرد گزارش‌های‌شان به به عنوان علت مرگ اشاره نکنند، بلکه فقط این کار در انتها انجام دهند «و به جاهایی هم اشاره کنند که خواننده می‌تواند (در صورت بحران عاطفی) کمک دریافت کند.»
سازمان جهانی بهداشت که خودکشی را یک مشکل عمده بهداشت عمومی خوانده است که باید با آن مقابله کرد و آن را ریشه کن کرد، برای تهیه این گزارش که در طول یک دهه در ۱۷۲ کشور به تحقیق پرداخته است.
بر اساس این گزارش در سال ۲۰۱۲ کشورهای با درآمد بالا میزان خودکشی اندکی بیشتر نسبت به کشورهای با درآمد متوسط داشتند- ۱۲.۷ در ۱۰۰ هزار نسبت به ۱۱.۲ در ۱۰۰ هزار.
اما از آنجایی که کشورهای با درآمد متوسط جمعیت بسیار بیشتری دارند، سه چهارم موارد خودکشی در جهان در آنها رخ می‌دهد.
کشورهای آسیای جنوب شرقی، از جمله کره شمالی، هند، اندونزی و نپال بیش از یک سوم موارد سالانه خودکشی را به خود اختصاص می‌دهد
البته سازمان جهانی بهداشت هشدار می‌دهد که آمار خودکشی اغلب ناکامل است و بسیاری از کشورها به درستی ارقام آن ثبت نمی‌کنند.
به علاوه مارگرت چان دبیرکل سازمان جهانی بهداشت گفت: «در برابر هر مرگ ناشی از خودکشی، شمار بسیاری اقدام به خودکشی (ناموفق) رخ می‌دهد.»
او افزود: «تاثیر خودکشی بر خانواده‌ها، دوستان و اجتماعات، حتی مدت‌ها پس از اینکه یکی از عزیزان‌شان به زندگی‌اش پایان می‌دهد، مصیبت‌بار و فراگیر است.»
خودکشی و اقدام به خودکشی در ۲۵ کشور، عمدتا در آفریقا،آمریکای جنوبی و در آسیا، جرم شمرده می‌شود.
بر اساس این گزارش آسیب‌پذیرترین کشورها در برابر خودکشی گویان (۴۴.۲ مرگ ناشی از خودکشی در ۱۰۰ هزار) و به دنبال آن کره شمالی و کره جنوبی (به ترتیب با ۳۸.۵ و ۲۸.۹) بودند.
در رده‌های بعدی سریلانکا (۲۸.۸)، لیتوانی (۲۸.۲)، سورینام (۲۷.۸)، موزامبیک (۲۷.۴)، نپال و تانزانیا (هر کدام ۲۴.۹)، بروندی (۲۳.۱)، هند (۲۱.۱) و سودان جنوبی (۱۹.۸) بودند.
در رده‌های بعدی روسیه و اوگاندا (هر دو ۱۹.۵)، مجارستان (۱۹.۱)، ژاپن (۱۸.۵) و بلاروس (۱۸.۳) قرار دارند.
سازمان جهانی بهداشت گفت که هدفش کاستن از میزان‌های ملی خودکشی تا ۱۰ درصد تا سال ۲۰۲۰ است.
بر اساس این گزارش چالش عمده در رسیدن به این هدف این است که قربانیان خودکشی از گروه‌های حاشیه‌‌ای جمعیت و بسیاری از آنها فقیر و آسیب‌پذیر هستند.
اما چان گفت: خودکشی قابل‌پیشگیری است.
نظر شما